In de trieste, maar reeds 3 jaar aanslepende Belgische soap over het veel besproken maar nog steeds bestaande spreidingsplan, zijn er meerdere gerechtelijke uitspraken in het voordeel van de inwoners van de Oostrand van Brussel, o.a. over het ongeoorloofde en ongerechtvaardigd gebruik van baan 02/20. Verschillende van deze uitspraken, zowel van de Raad van State als van het Hof van Beroep van Brussel, worden totaal niet gerespecteerd door de politieke verantwoordelijken.
De inwoners uit de Oostrand van Brussel , waarvan de erkende rechten totaal worden miskent , zijn bovendien ook het slachtoffer van onaanvaardbare intimidaties vanwege diezelfde politieke verantwoordelijken. Ze zijn stilaan de wanhoop nabij...

Sterrebeek, november 2004: Vincent, totaal overstuur na meerdere opéénvolgende dagen te zijn overvlogen op zeer lage hoogte, stuurt een e-mail naar de auteurs van het beruchte spreidingsplan waarin hij zijn wanhoop en woede uit.
Als antwoord wordt hij in voorlopige hechtenis geplaatst en wordt er beslag gelegd op zijn computer.

Sterrebeek, april 2005: Olivier, die het “gewaagd “heeft herhaaldelijk naar de Minister van Mobiliteit te bellen wanneer tezelfdertijd de vliegtuigen over zijn dak scheerden, wordt als een soort misdadiger aangehouden op zijn werk en dit onder de onbegrijpelijke blikken van zijn collega’s die zich afvragen wat voor misdaad Olivier wel heeft gepleegd. Hij wordt weer vrijgelaten na meerder uren ondervraging..

Kraainem, juni 2006: Janine, na meerdere opéénvolgende dagen en nachten te zijn bestookt door 350 ongeoorloofde en onrechtvaardige landingen per dag via baan 02, belt naar de controletoren met de boodschap dat deze landingen in tegenspraak zijn met het arrest over het gebruik van baan 02. Enkele dagen later volgt een huiszoeking door de politie die de hand wil leggen op één of andere mysterieus zendertje dat de communicatie tussen de vliegtuigen en de controletoren zou storen...

Wezembeek-Oppem, september 2006: op de dag van zijn verjaardag komen 2 politiemannen aankloppen bij een inwoner uit Wezembeek-Oppem. Hij wordt ervan beschuldigd doodsbedreigingen te hebben geuit tegenover Minister Landuyt.
Michel is voorzitter van Awacss, de vereniging die de belangen van de inwoners uit Wezembeek-Oppem verdedigt. De inwoners uit deze gemeente krijgen het inderdaad zwaar te verduren: elk weekend de vertrekken op de zeer betwiste baan 20,
de ongeoorloofde landingen op baan 02, elke dag van de week de vertrekken van de hoofdstartbaan baan 25R bocht naar links en de ondraaglijke nachtvluchten. Sinds het begin van het spreidingsplan worden de trajecten van al deze banen geconcentreerd boven hun hoofd.
De politie legt aan Michel een aantal e-mails voor en beschuldigt hem ervan deze te hebben verstuurd... alhoewel ze duidelijk leesbaar door een ander persoon zijn ondertekend!
Dit lijdt geen twijfel: de beschuldigingen tegenover Michel zijn een “antwoord” op de verschillende juridische acties die door de vereniging zijn gevoerd tegen het spreidingsplan van de overheid en bovendien meestal met succes zijn bekroond.

Sterrebeek, november 2006: Vincent is totaal uitgeput. Sinds het begin van het spreidingsplan, bijna 3 jaar geleden, wordt hij elke nacht én elk weekend geconcentreerd overvlogen op zeer lage hoogte. Hij heeft besloten systematisch klacht in te dienen voor elke vlucht boven zijn woning waardoor het privé-leven en de gezondheid van zijn familie wordt vernietigd.
Vincent heeft er jaren geleden voor gekozen om op een rustig plekje in Sterrebeek te wonen en heeft zijn spaarcenten geïnvesteerd in zijn woning.
Om hem ervan te weerhouden nog klacht in te dienen werd zijn ADSL-lijn afgesloten...

Sint-Pieters-Woluwé, kerstmis 2006: Chantal en Philippe, die meerdere e-mails hebben verstuurd met zeer zware kritiek op het antidemocratisch gedrag van de “geestelijke vaders” van het spreidingsplan, worden telefonisch gevraagd zich aan te melden op het politiebureau zonder enig woordje uitleg. Ter plaatse worden ze gedurende 4 uur vastgehouden. Hun nog jonge kinderen zijn die avond alleen thuis.
Het gaat blijkbaar over de inhoud van één van de e-mails.
Dezelfde avond wordt er beslag gelegd op een eerste computer. Enkele dagen later krijgen ze opnieuw bezoek van 3 politiemannen die deze keer beslag willen leggen op al het informatica materiaal waarover de familie beschikt.
Hun huis wordt doorzocht en onder de angstige ogen van hun kinderen wordt een tweede computer in beslag genomen.

Dergelijke praktijken hebben als enig objectief de omwoners de mond te snoeren en te intimideren. Nochtans zijn “woorden” het enige middel waarover ze beschikken om zich te verdedigen tegen de onaanvaardbare gevolgen van het zogenaamde voorlopige (!) spreidingsplan!
Zij moeten inderdaad met walging en afkeer vaststellen dat in dit politiek verrotte dossier de gerechtelijke uitspraken - zelfs uitspraken van het hoogste administratief gerechtsorgaan in dit land- niet worden nageleefd.

Deze onevenredige en onrechtmatige praktijken, zijn een inbreuk op de elementaire rechten waarop elke democratie steunt. De grondprincipes van onze “zogenaamde” rechtsstaat worden totaal miskent.

Het recht op meningsuiting, het recht op het indienen van klachten, het recht op thuiswerk, het recht op bescherming van persoonlijke gegevens, het recht op beroepsgeheim, op gezondheid, het recht op een normaal familieleven en het recht op een normaal gebruik van zijn privé woning worden totaal genegeerd in een systeem waar het institutioneel evenwicht zwaar wordt bedreigd.

Contact : Peggy Cortois NL – Frédéric Petit FR contact:

Délits de démocratie…

Dans la saga des nuisances aériennes engendrée par le très contesté plan de dispersion, différents arrêts de Justice ont donné raison aux riverains de l’Est de Bruxelles, notamment sur l’utilisation illicite, abusive et excessive de la piste 02/20. Plusieurs de ces arrêts, qu’ils soient du Conseil d’Etat ou de la Cour d’Appel de Bruxelles ne sont pas respectés par les responsables politiques.

Les riverains de l’Est de Bruxelles, victimes de cette injustice flagrante et d’intimidations répétées de la part de ces mêmes politiciens, sont désespérés…

• Sterrebeek, novembre 2004:Vincent, excédé par plusieurs jours et nuits consécutives de survols à très basse altitude au–dessus de son domicile a envoyé un courriel virulent aux auteurs du plan de dispersion dans le but de leur transmettre la détresse dans laquelle il se trouvaient lui et sa famille. Le malheureux s’est retrouvé au poste en garde à vue durant toute une nuit et s’est vu saisir son ordinateur.
• Sterrebeek, avril 2005: Olivier qui avait osé exprimer son désespoir en téléphonant à différentes occasions au Ministre Landuyt pendant que les avions rasaient son toit s’est fait arrêter sur son lieu de travail sous les yeux effarés de tous ses collègues comme un vrai criminel. Il fut libéré après plusieurs heures d’interrogatoire…
• Kraainem, juin 2006: Janine, survolée par la 02 pendant plusieurs jours et nuits au rythme de 350 atterrissages illicites et abusifs par jour, avertit par téléphone la tour de contrôle de ce que ces survols sont en infraction avec l’Arrêt de la Cour d’appel du 17 mars 2005. Dans les jours qui suivent, elle reçoit la visite de la police qui de façon tout à fait incompréhensible fouille sa maison en recherchant un hypothétique émetteur qui aurait pu brouiller les communications entre les avions et la tour de contrôle.
• Wezembeek-Oppem, septembre 2006: le jour de son anniversaire, deux policiers frappent à la porte d’un citoyen de Wezembeek-Oppem. Il leur ouvre et se voit accusé d’avoir proféré des menaces de mort à l’égard du Ministre Landuyt. On croit rêver; Michel est Président de l’association AWACSS qui défend les riverains de Wezembeek–Oppem. Ces derniers sont particulièrement touchés par les survols le week-end à partir de la très contestée piste 20, des atterrissages non justifiés sur la piste 02, des virages à gauche au départ des pistes 25 et enfin des insupportables vols de nuits. Ils sont tous concentrés depuis le début du plan de dispersion au-dessus de leurs toits. Des e-mails, pourtant signés d’un autre nom que le sien, lui sont mis sous le nez et les policiers de lui reprocher de les avoir envoyés! Naturellement, les différents procès faits à l’Etat et perdus par celui-ci et qui ont été ou sont tous coordonnés et supportés par l’association ne plaisent pas …
• Sterrebeek, novembre 2006: le rythme s’accélère. Vincent, à bout d’être survolé toutes les nuits et tous les week-ends porte plainte systématiquement pour chaque survol qui détruit sa vie privée et sa santé ainsi que celles de sa famille. Vincent avait choisi d’habiter dans un coin tranquille depuis des années de Sterrebeek il y a bien longtemps et y a investi toutes ses économies. Afin de l’empêcher d’encore s’exprimer, il se voit couper sa ligne ADSL.
• Woluwé-Saint-Pierre, Noël 2006: Philippe et Chantal qui avaient envoyé des courriels critiquant le comportement antidémocratique des responsables du plan de dispersion, sont convoqués tous les deux par téléphone au commissariat de police sans autre explication. Sur place, la police les retient presque quatre heures, leurs enfants, tous mineurs, étant seuls à la maison la soirée. On leur reproche le contenu d’un courriel. Après une première saisie le soir même, quelques jours plus tard, trois policiers se présentent afin de saisir cette fois tout le matériel informatique se trouvant dans la maison. Un deuxième ordinateur est saisi et leur maison fouillée sous les yeux apeurés de leurs enfants.

Ces pratiques propres à un « Etat voyou » visent uniquement à intimider et à museler les riverains qui n’ont plus que leur parole pour se défendre contre les effets désastreux du plan provisoire de dispersion car ils doivent constater avec dégoût que les jugements prononcés à tous les niveaux du judiciaire et par les plus hautes instances administratives, ne sont pas respectés dans ce dossier pourri par la politique.

Ces pratiques, par leur caractère à la fois disproportionné et abusif portent en outre atteinte aux droits essentiels qui fondent toute démocratie qui se respecte et de ce fait, nie les fondements même de l’état de droit que devrait être la Belgique.

Le droit à l’expression, à la plainte, à la parole, au travail, à la protection des données à caractère personnel, au secret professionnel, à la santé, à la vie de famille et à l’utilisation normale de son domicile privé sont bafoués dans un système où l’équilibre institutionnel est gravement mis en cause.

Contact: Peggy Cortois NL – Frédéric Petit FR contact: